Ponadto coś, co członkowi jednej społeczności może wydawać się „hałaśliwe i prostackie”, dla kogoś należącego do innej społeczności może być całkowicie normalne, a nawet serdeczne i przyjacielskie.Użycie wyrażenia „hałaśliwe i prostackie” wskazuje na różnice kulturowe. Każdy z nas wyrasta w pewnej społeczności i przyswaja sobie normy tej społeczności. Uznajemy podobne kryteria głośnego bądź cichego mówienia, „trzymania się na dystans”, stawiania bezpośrednich pytań czy uznawania tego za niegrzeczne. Te normy stosujemy następnie w naszym życiu.Z tego powodu określenia takie jak „hałaśliwe i prostackie zachowanie” są subiektywne. Ich rozumienie zależne jest od środowiska, w jakim wychowała się dana osoba. Stwierdzenie, że Willigowie są hałaśliwi i prostaccy, oczywiste dla jednej osoby, może być przez inne uważane za uprzedzenie. Takie stronnicze oceny są głównym powodem konfliktów w świecie. Ten ważny problem dyskutowany jest w rozdziale 9., dotyczącym stereotypów i uprzedzeń.
