Ja niżej podpisany Hyacinth Joseph Gaillard, doktor medycyny fakultetu paryskiego, zamieszkały w mieście Parthenay (Deux Sèvres), poświadczam niniejszym, że panna Amélie Chagnon, lat 17, zamieszkała w Poitiers, którą leczyłem z powodu zapalenia kości lewej nogi i chronicznego artretyzmu kolana, jest całkowicie uzdrowiona, tak że po obu tych chorobach nie pozostał nawet najmniejszy ślad. Na ranie kolana jest obecnie twarda blizna, a kolano ma taki sam obwód jak prawe. Poruszanie stawami jest normalne i niczym nie zakłócone. Dokumentując ten stan wystawiłem niniejsze świadectwo, ażeby służyło jako zgodny z prawem dokument. W końcu listopada 1891 r., w niecałe trzy miesiące po swoim cudownym uzdrowieniu, Amélie Chagnon wstąpiła do klasztoru Serca Jezusowego w Poitiers. 8 listopada przeżyła tam uroczystość swoich obłóczyn, na której była obecna także pani de la Salinièrie, ta sama, która sierpnia 1891 r. była świadkiem jej cudownego uzdrowienia. Amélie Chagnon przeniesiono następnie do Le Mans, ażeby odbywała swoją posługę w tamtejszym szpitalu. Po uznaniu przez komisję lekarską tego nagłego i trwałego wyzdrowienia Amélie Chagnon za niewytłumaczalne z punktu widzenia medycyny i po przeprowadzeniu procesu kanonicznego w diecezji belgijskiej Tournay, w której Amélie się urodziła, 8 września 1910 r. bp Walvarens z ogłosił to wyzdrowienie za cud.
