Jeśli ludzie – na pewno powodowani troską i odpowie dzialnością nie chcą pozwolić na zanurzenie w wodzie z Lourdes, Bóg ma wiele innych możliwości, ażeby wysłuchać prośby chorej i uszczęśliwić ją wyzdrowieniem. Siedząc w karetce, Marie Savoye wzięła udział w popołudniowej procesji z Najświętszym Sakramentem w dniu 20 września 1901. W ciągu kilku sekund błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem stało się dla niej nieoczekiwanym darem łaski i uzdrowienia z ciężkiej choroby. Przed nią bez oczekiwanego efektu zanurzano w basenach już innych chorych, jednakże byli oni uzdrawiani później w kościele Królowej Różańca Sw. (poz. 19: Marie de la Presentation) lub też w czasie Procesji Eucharystycznej (poz. 23: Jeanne Tulasne). Na temat uzdrowienia Marie Savoye Biuro Medyczne w Lourdes mogło jedynie stwierdzić: niewytłumaczalne medycznie! Po przewodzie kanonicznym kompetentny w tym wypadku arcybiskup Cambrai, De- lamaire, ogłosił 15 sierpnia 1908 r. uzdrowienie Marie Savoye za cud. Cud ten dzięki wstawiennictwu Maryi sprawił Bóg w Trzech Osobach za pośrednictwem Zbawiciela, Jezusa, który stał się człowiekiem, został ukrzyżowany i zmartwychwstał. Papież Pius X w piśmie z 25 kwietnia 1911 r. spróbował wskazać tajemnicze związki i symbiozę pomiędzy działaniem Boga, wstawiennictwem Najświętszej Panny, pośrednictwem świętych i modlitwami ludzi: „Szczególna sława świętego miejsca Lourdes polega na tym, że Maryja ściąga tam narody ze wszystkich stron, ażeby uwielbiały Jezusa w Najświętszym Sakramencie. W ten sposób to miejsce pielgrzymek, które jest centrum uwielbiania Maryi, okazuje się równocześnie najwspanialszym i najdoskonalszym w całym świecie tronem Tajemnicy Eucharystycznej”.
