Ponieważ w wypadku uzdrowień w Lourdes często jest mowa o przemywaniu wodą z odkrytego źródła, konieczna jest w tym miejscu pewna dodatkowa informaqa. Dwa tygodnie: od czwartku 18 lutego do czwartku 4 marca roku 1858, były dla Bernadetty Soubirous dniami szczególnej radości i łaski, ponieważ codziennie w ciągu tych dwóch tygodni było jej dane spotykać się z Matką Najświętszą w grocie Massabielłe. Na początku była tu jedynie „wilgotna ziemia”, którą Bernadetta odnalazła na polecenie przekazane jej w czasie objawienia 25 lutego. W swoim liście do o. Gon- dranda z 28 maja 1861 r. dziewczyna opisała bardzo dokładnie, jak to było: „Zobaczyłam tylko trochę brudnej wody. Poprowadziłam tam swoją rękę i spróbowałam trochę jej zaczerpnąć. Zaczęłam rozgrzeby- wać ziemię, woda nadpłynęła, ale zmącona. Trzykrotnie musiałam ją wylać. Dopiero za czwartym razem mogłam ją pić”25. Można z tego wywnioskować, że po ścianie groty spływała powoli woda, i dlatego ziemia w tym miejscu była wilgotna. Niezwykły jest więc fakt odkrycia czystego i obficie tryskającego źródła. (Zob. o analizach wody z groty Massabielłe w rozdziale IV: „Dokumenty”.)
