Blaisette Soupenne-Cazenave (uzdrowiona 27 lutego 1858)
Blaisette Soupenne-Cazenave cierpiała, jak stwierdzili lekarze, na nieuleczalną chorobę oczu – zapalenie powiek z równoczesnym wywinięciem na zewnątrz ich brzegów. Miała 50 lat. Mieszkała w Lourdes i wiedziała o tajemniczej wodzie przynoszącej uzdrowienie. 27 lutego przybyła do miejsca objawienia – do nowo odkrytego źródła. Jeszcze tego samego dnia po przemyciu oczu niezwykłą wodą została uzdrowiona ze swoich dolegliwości. Wielka była w Lourdes radość z powodu tego cudownego uzdrowienia, a początkowo sceptycznie nastawieni mieszkańcy Lourdes zaczęli odtąd obdarzać Bernadettę Soubirous większym zaufaniem. Na podstawie badań przeprowadzonych przez komisję kościelną biskup Tarbes, Laurence, uznał w Liście pasterskim z 18 stycznia 1862 za nagłe i trwałe uzdrowienie Blaisette Soupenne-Cazenave i zaliczył je do cudów potwierdzonych przez Kościół.