Stało się tak, że beznadziejnie chora s. Sainte-Beatrice (miała tylko 42 lata) mogła pod koniec sierpnia 1904 r. pojechać do Lourdes, i do tego z pielgrzymką, którą kierował bp Meunier z Evreux. 31 sierpnia był tym dniem, kiedy znalazła się przy basenach w Lourdes. Tutaj tego dnia łaska Boża objawiła się bezpośrednio i z całą mocą: podczas zanurzenia w wodzie s. Sainte-Beatrice została uzdrowiona. Biuro Medyczne w Lourdes po wielokrotnych badaniach mogło stwierdzić jedynie fakt natychmiastowego i całkowitego uzdrowienia, niemożliwego do wytłumaczenia medycznego. Po procesie kanonicznym biskup Evreux, Meunier, który w 1904 kierował pielgrzymką do Lourdes, mógł osobiście w dniu 25 marca 1908 r. uroczyście oznajmić: „Wyzdrowienie siostry Vildier o imieniu zakonnym Sainte-Beatrice z przewlekłego zapalenia krtani ma charakter cudu”.