Po takim strasznym przeżyciu rozpacz państwa Noblet i ich chorego dziecka musiała przejść wszelkie granice. Ale zapewne zachowali jednak odważną ufność: Bóg nie tylko w grocie Massabielle, nie tylko w basenach może dokonywać swoich wielkich czynów za wstawiennictwem Maryi. I rzeczywiście, 16-letnia Marie-Thérèse 31 sierpnia 1905 r. w wejściu do schroniska Notre-Dame-des-Sept-Douleurs (w pobliżu dzisiejszej podziemnej bazyliki Sw. Piusa X i jeszcze w obrębie zakola rzeki Gave) całkowicie została uzdrowiona ze swojej ciężkiej choroby. Biuro Medyczne po wielokrotnych i sumiennych badaniach stwierdziło: nagłe, całkowite i trwałe uzdrowienie Marie-Thérèse Noblet jest medycznie niewytłumaczalne. Władna w tym wypadku kuria biskupia w Reims po intensywnych przygotowaniach szybko i bardzo szczegółowo przeprowadziła przewód kanoniczny. Biskup Reims, kard. Luęon, mógł już 11 lutego 1908 r. ogłosić uznanie cudu przez Kościół.
