Zaniechano badań lekarskich w Biurze Medycznym, tak że uzdrowienie Francisa Pascala nie mogło zostać opracowane. Dopiero w październiku 1946 r. komisja lekarska mogła ponownie podjąć swoje prace i sprawdzić przesłane dokumenty o uzdrowieniach. Francis Pascal, wtedy dwunastoletni chłopiec, nie mógł jednak przybyć na badania do Lourdes. Wyniki badań i szczegółowych obrad na temat tak dawnego: z 31 sierpnia 1938 r., uzdrowienia zawarł dr Vallet, przewodniczący Biura Medycznego w Lourdes, w następującym komunikacie. Pewne jest, że choroba istniała. Było to zapalenie opon mózgowych nerwu wzrokowego ze sztywnością źrenic, wiotkim paraliżem kończyn dolnych i nieskoordynowanym ruchem kończyn górnych. Zaburzenia funkcjonowania móżdżku. Te objawy skończyły się nagle w momencie, w którym zaawansowane stadium choroby nie pozwalało mieć więcej żadnych nadziei na zmianę ku dobremu. Już w dzień drugiej kąpieli dziecko mogło rozpoznać rower trójkołowy, a w dzień swojego powrotu do domu modo chodzić. Chodzi więc o pełne uzdrowienie, potwierdzone przez powrót możliwości widzenia i chodzenia oraz wszystkich funkcji fizycznych. Nie jest konieczne jeszcze dalsze przeciąganie w czasie wyjaśnienia tego powrotu do zdrowia, jako że miał on miejsce już przed ośmiu laty.
Niemożliwe jest podanie jakiegokolwiek medycznego wyjaśnienia nagłego ustąpienia choroby i jej symptomów.
