WIĘKSZOŚĆ OPIERA SIĘ NA OBSERWACJI

Większość uogólnień opiera się jednak na zestawianiu obserwacji. Wówczas uogólnienia oparte na indukcji nie są uważane za absolutnie prawdziwe. Mają niejako wbudowaną pewną nieostrość, są nieco ela­styczne, mogą być modyfikowane albo odrzucone na podstawie nowych obserwacji. Nie powinno nas zaskoczyć, że niekiedy spotykamy się z wyjątkami, które wskazują, że konieczne jest zmodyfikowanie starego lub sformułowanie nowego twierdzenia ogólnego. Takie wyjątki są ważne w procesie badawczym, ponieważ często prowadzą do odkrycia nowych obszarów wiedzy. Na przykład radioaktywność po raz pierwszy zaobserwował w roku 1896 Antoine-Henri Becquerel (1852—1908), francuski fizyk, który za­uważył, że pewne skalne odłamki umieszczone na kliszy fotograficznej spowodowały, iż klisza ta zmieniła się, tak jakby została naświetlona.