Historia lekarskich i kościelnych gremiów rozstrzygających o cudach w Lourdes została tu ledwie naszkicowana. Istotne jest dla nas przede wszystkim zaprezentowanie działających współcześnie, wielokrotnie sprawdzonych struktur, których celem jest uzyskanie dokładnego wglądu w mało znane przewody i zgodne z przepisami sposoby postępowania. Dostępne są także pisemne protesty lekarzy, jakie podniosły się przeciwko fałszywemu i ośmieszającemu ujęciu uzdrowień w Lourdes, które Zola – przede wszystkim w swojej powieści Lourdes – ważył się przedstawić jako historyczną prawdę. Chodzi tutaj przede wszystkim o Marie Lebranchu, która nosi w powieści imię Grivotte, i o Marie Lemarchand12, w powieści – Elise Roquet. Nie tylko w zmieniony sposób, ale wręcz niezgodnie z faktami zostały tam przedstawione zarówno obie kobiety, jak też ich choroby i samo uzdrowienie. Zola, który wielokrotnie miał wgląd w akta Biura Medycznego, dopuścił się tych zmian wbrew znanym mu informacjom.
