W sytuacji, której budynek nie może zostać posadowiony tradycyjnie, to jest na ławach i ścianach fundamentowych, stosuje się pale fundamentowe, które sprawdzają się doskonale, jeżeli mamy styczność z gruntem nieutwardzonym, słabonośnym, to jest na przykład mułem lub torfem. Najbardziej znane są pale drewniane, które pojawiły się w konstrukcjach tego typu jako pierwsze. Później wraz z rozwojem technologicznym zaczęto stosować także pale cementowe, betonowe, żelazne dwuteowniki lub stalowe rury oraz żelbet.
Ze względu na sposób wykonania pale dzieli się na wbijane, wciskane, wkręcane i wiercone. Pale dzielone są również ze względu na przekrój: pełne, kołowe, trójkątne, kwadratowe, wieloboczne. Ze względu na ich nośność pale dzielone są na konstrukcyjne oraz zagęszczające. Pale fundamentowe różnią się tak pod względem wykończenia dolnej ich części. Spotykane są bowiem pale rozszerzane u podstawy lub proste, z ostrzem lub bez, rurowe zamknięte lub otwarte. Ponadto pale kojarzone jako forma pionowa nie zawsze takie są. Poprawne konstrukcyjnie są również pale ukośne o układach kozłowych.