Elise Lcsage (uzdrowiona 21 sierpnia 1892)

Pomimo tego bolesnego leczenia choroba rozwijała się. Pacjentce groziło wycięcie chorej kości. Na połowę roku 1892 zapowiedziano zorganizowanie pielgrzymki narodowej do Lourdes, na którą zgłosiła się również Elise Lesage. W Poitiers zatrzymano się na krótki postój. Wielu pielgrzymów wykorzystało go na odwiedzenie grobu św. Radegundy. Królowa Franków Radegunda (518-587) założyła w Poitiers zakon żeński (St.-Croix). Miejsce jej wiecznego spoczynku znajduje się w krypcie kościoła Św. Radegundy, gdzie promieniście otaczają jej grób kolumny kaplice. Obiecującą zapowiedzią tego, co się zdarzyło później, był fakt, że Elise Lesage mogła w kaplicy w Poitiers – choć tylko kilka chwil – ustać na chorej nodze. W dniu 21 sierpnia 1892 w basenie w pobliżu groty Massabielle została ona w jednej chwili i na zawsze uwolniona od swojej ciężkiej choroby. W chorym kiedyś kolanie zostały jedynie ślady po wbijanych w nie rozżarzonych do białości igłach platynowych. Bezpośrednio po uzdrowieniu Elise Lesage zjawiła się w Biurze Medycznym, ażeby umożliwić skontrolowanie stanu kolana. Lekarskie badania potwierdziły wyzdrowienie nie znajdujące wytłumaczenia medycznego. W czasie procesu kanonicznego – przeprowadzanego przez władne w wypadku tej chorej biskupstwo Arras – mówiono o nastąpieniu uzdrowienia w dwóch etapach: 19 sierpnia 1892 przy grobie św. Radegundy w Poitiers i 21 sierpnia 1892 w basenie w Lourdes. Biskup Arras, Williez, w specjalnym orzeczeniu z 4 lutego 1908 r. uznał w imieniu Kościoła wyzdrowienie Elise Lesage za cud .