W życiu ludzkim jest niewiele sytuacji, które tak głęboko zapadają w psychikę człowieka, że niszczą jego plany życiowe i zawodowe, a nawet zmieniają jego stosunek do Boga, jak diagnoza, że jego choroba to nieuleczalny, złośliwy rak. Dzisiaj w prawie wszystkich krajach rak jako przyczyna śmierci znajduje się na drugim miejscu zaraz za chorobami naczyń wieńcowych (zawałem serca i anginą pectoris) i różnymi chorobami układu krążenia. Jednym z częstych rodzajów raka jest rak jelit. Na nieuleczalnego raka jelit zachorowała s. Saint-Hilaire z francuskiego zakonu Sw. Józefa z Clairvaux. Bóle w okolicy żołądka i jelit ledwo dawały się uśmierzyć. Była bardzo wychudzona. Siostry modliły się już dla niej o dobrą i szybką śmierć, która położyłaby kres tym strasznym bólom. Chora, całkowicie przygotowana, spokojnie czekała na śmierć. Siostry jednak pragnęły umierającej s. Saint-Hilaire sprawić tutaj na ziemi jeszcze jedną radość – podróż do Lourdes. Ona sama żyła tylko radosną myślą: zobaczyć Lourdes i umrzeć!
