„Widzę…”

W swoim dziele Die großen Heilungen von Lourdes dr Boissarie, który przez ponad 25 lat był przewodniczącym Biura Medycznego w Lourdes, pisze, że uzdrowienia chorób oczu stanowią „jeden z najbardziej interesujących rozdziałów historii Lourdes”. „Przypadek Marie Biré” jest z medycznego punktu widzenia najbardziej godnym uwagi tego typu uzdrowieniem. Marie Lucas – jak brzmiało jej nazwisko panieńskie – urodziła się 26 grudnia 1866 w Vendée. Po ślubie nazywała się Marie Biré. Miała sześcioro dzieci. Jako żona rolnika ciężko pracowała w domu, w gospodarstwie i na polu. Ciężkim przeżyciem była dla niej śmierć dwójki dzieci. Wkrótce nastąpiły gwałtowne krwotoki i ciągłe wymioty. Na całe dnie traciła świadomość. To wszystko doprowadziło ją do takiego osłabienia, że nie miała już siły troszczyć się o dzieci i zajmować gospodarstwem. Lekarzom nie udało się postawić pewnej diagnozy. Gdy któregoś razu Marie Bire odzyskała świadomość po jednym z zemdleń, nie widziała na oboje oczu, miała sparaliżowane jedno ramię i stopę, poza tym męczyły ją nieustanne bóle. Dr Habert z Luęon postawił diagnozę: „Ślepota na wskutek obustronnego zaniku nerwu wzrokowego”, co oznacza, że cały mechanizm wzrokowy był bezpowrotnie zniszczony. Marie Bire została na początku sierpnia na własne życzenie zawieziona przez córkę i paru znajomych do Lourdes. Powtarzające się utraty przytomności przenosiły niewidomą kobietę na granicę pomiędzy życiem i śmiercią.