Uznanie wyzdrowienia za cud

W obliczu faktu, że stwierdzenia i wnioski sformułowane przez te obie komisje lekarskie są identyczne z tymi, których wymagał Benedykt XIV przed uznaniem wyzdrowienia za cud;
w obliczu faktu, że według sprawozdania powołanej przez nas komisji kanonicznej inne cechy charakterystyczne moralnego porządku podane przez tego samego Papieża w celu rozróżniania ponadnaturalnych faktów od faktów diabelskiej nienaturalności w całości wypadają korzystnie dla faktów ponadnaturalnych; w obliczu faktu, że uzdrowienie utrzymało się bez umniejszenia i że cudownie uzdrowiona cieszy się ciągle doskonałym stanem zdrowia; po wezwaniu Boga, siłą pełnomocnictwa udzielonego nam przez Sobór Trydencki i w poddaniu naszej decyzji autorytetowi Papieża, oznajmiamy poprzez naszą decyzję, że mające miejsce w dniu 1 kwietnia 1937 r. przy okazji diecezjalnej pielgrzymki do Lourdes „bemadetek” z Paryża uzdrowienie jest cudownym uzdrowieniem i musi być przypisane cudownej interwencji Najświętszej Dziewicy Maryi, Matki Boskiej, którą to chora nawoływała w wielkim zaufaniu i która łaskawie ją wysłuchała. Maurice Feltin, Arcybiskup Paryża Należy jeszcze wspomnieć, że Louise Jamain 11 września 1943 wyszła za mąż. Była szczęśliwą matką dwójki dzieci. W czasie swoich, prawie corocznych, pielgrzymek dziękczynnych do Lourdes stawiała się na badania w Biurze Medycznym, które ciągle potwierdzały jej doskonały stan zdrowia.